YAZAR
Yaş ortalaması tahminen 21,5... 3000’e yakın genç. Üniversiteli, liseli, çalışan gençler. Kimisi henüz yeni tanışıyor üniversiteyle. Kimisi son sınıfa gelmiş, şimdiden kafasını sarmış birkaç sene sonrasının belirsizliği. İş, atama, gelecek kaygıları içerisinde, endişeli. Kimisi üniversiteye hazırlanıyor, kimisi henüz bitirmiş okulu, isimlerini karıştırdığı onlarca sınava hazırlanırken yorgun…
102 ayrı üniversite… Yüzlerce farklı bölüm… Onlarca üniversite topluluğunun üyeleri, üniversite dergilerinin yazarları, yöneticileri, öğrenci konseyi yöneticileri, bölüm ve fakülte temsilcileri. Çok çeşitli teknik sınırlılıklara rağmen, memleketin faydası için, bilimsel, kültürel, sanatsal pek çok alanda üretim faaliyeti içerisinden gelen gençler. Ülkeyi yönetme iddiasında bir gençlik.
Tabii günlük harcadıkları para miktarı da, yaş ortalamasından pek farklı olmayan gençler. Bir yandan birkaç yıl sonrası için borç biriktirerek kullandıkları öğrenim bursu, bir yandan ailenin bin bir emekle yolladığı para… Ama tüm bunlar bir yana, kendi kaderini, memleketin kaderinden bağımsız düşünmeyen, vatanına ve milletine karşı sorumluluğu sırtlanan, Melih Cevdet’in deyişiyle, “memleketin hali düzelmeden gözlerine uyku girmeyen” binlerce genç…
Meclis Sıralarının Yükü
2 Nisan 2017 günü Ankara Ahmet Taner Kışlalı Spor Salonu’nda buluştuk. Evet diyene sesin yükseltilmediği, Hayır diyene hakaret edilmediği, vatanımızın ve geleceğimizin ortak sorumluluğuyla toplandı Gençlik Meclisi. Kararsız genç de, evet oyunu tercih etmeyi düşünen genç de gönül rahatlığıyla, yüzlerce kilometre aşarak geldi bu meclise. Özgürce tartışıldı, kavga edilmedi, süre sınırı aşılmadı…
Meclis sıralarının yükü ağırdı. Akıllarda Türkiye’nin terörle mücadelesi, sınırlarımız içinde ve ötesinde vatan bütünlüğü için kahramanca çarpışan asker kardeşi, üniversitede beraber dirsek çürüttüğü polis arkadaşı vardı. Ekonomik bunalımın zorladığı borcu bitmeyen ailesi, akrabaları, eşi, dostu vardı. Peki neler yoktu? “Acaba 18 yaşında milletvekili olabilir miyim, köşeyi kısa yoldan nasıl döner, kendimi nasıl kurtarırım?” gibi sorular yoktu. Buna ve benzer sorulara ne Gençlik Meclisi’nde, ne de Türkiye’nin başka bir yerinde rastladığımızı söyleyemeyiz. Bunlar yerine gençliğin birincil sorunları, Türkiye’nin öncelikleriyle birlikte meclis sıralarındaydı. İstedikleri gibi yaratamadıkları gençliğin hayali soruları ve çelişkileri ile Türkiye’nin acil sorunlarına ilişkin çözüm bekleyen gerçek sorular çarpıştı.
Gençlik Meclisi’nin Harcı
Gençlik Meclisi Türkiye’nin önceliklerinde birleşme iradesini sonuç bildirgesiyle birlikte karar altına aldı. Yalnızca halk oylaması değil, bugüne ve geleceğe ilişkin pek çok soru yanıt buldu. Tüm sorunlar ortak akılla tespit edildi. Yapıcılık, Gençlik Meclisi’nin harcıydı. Sarf edilen tüm cümleler adresini buldu. Vatanın gözyaşlarını dindirecek iyimserlik ve kararlılık bu buluşmanın en yoğun duygusuydu.
Meclisin ortaya çıkardığı diğer önemli tablo ise gençliğin her kesiminin önemli ölçüde temsil edilmesi oldu. Kürsüde de, sıralarda da sağ, sol demeyen binlerce genç vardı. Turan Emeksiz de bizimleydi, Fırat Çakıroğlu da. Ne dar kamplaşmaların ne de kısır çekişmelerin izi vardı salonda. Elbette sonuç bildirgesinde tarihe not düşülen maddede belirtildiği üzere vazgeçilmezimiz Atatürk, salonun yüreği ve bilinciydi.
Batman’dan Edirne’ye…
Yüzlerce soru vardı; binlerce hayal, onlarca farklı yöntem. Bu bilinç ve yürekle tartıştı Gençlik Meclisi. Ortaya çıkan tablo çok açık: Türkiye’nin geleceği “Hayırda” birleşti.
Evet-Hayır kavgasının minderi kaldırıldı, 17 Nisan sabahının esas mücadelesinde birleşildi.
Terörle mücadele eden Mehmetçiğin, polisin arkasında birleşildi.
Batman Üniversitesi’nden Trakya Üniversitesine birbirine hasretle kenetlendi gençlik. Geleceği şekillendirecek bu iradeyi bozacak bir iklim tanımıyoruz.
Gençlik Meclisi ile harlanan bu birliğin, önümüzdeki günlerde daha da kuvvetleneceğinin müjdesini şimdiden veriyoruz.
Özgür Bursalı
TGB Genel Sekreteri
tgb.gen.tr