Yakın tarihimizi gereği gibi biliyor muyuz?
Hayır; pek bilmeyiz. Kurtuluş Savaşı’nın gizli tutanakları bile yeni yeni yayımlanıyor.
Yakın tarih gereği gibi araştırılmıyor. Araştırılmadığı için de kökenleri yakın geçmişe kadar uzanan yanılgılar bugünün siyasetine de yön veriyor.
Yanılgılardan biri “Kemalist” sözcüğüne verilen anlamdan kaynaklanıyor.
Bazılarımızın dilinde “Kemalizm, eşittir, yasakçılık” anlamındadır.
“Kemalist” sözcüğünü ilk kez kullananlar Atatürk ilkelerini savunanlar değildir. Bu sözcük, ilk kez, 1919-20 yılları arasında Amerikan basınında ve İngiliz gizli belgelerinde geçer.
Amerikan basını “Kemalistler” kavramını “Bolşeviklerle işbirliği yapan millici güçler” anlamında kullanılmıştır. Kemalistler, Amerikalılar ve İngilizlerin dillerinde, ülkesi için çarpışan ulusal güçlere verilen addı.
Kurulu düzenle savaşmak yerine tarihle hesaplaşmaya girmeyi yeğleyen bir kısım şematik Marksist, Kurtuluş Savaşı’nın emperyalist ordularına karşı verilen bir Kurtuluş Savaşı olduğunu yadsıyıp, kendi küçük dünyalarında oluşturdukları yapay öğretilerle uğraşıp dururlar.
Bunu yaparken de Kurtuluş Savaşı’nın soylu bir direniş olduğunu da unuturlar.
Batılı kapitalist emperyalistlerin düşman bildikleri “Kemalizm” şematik Marksistlerin de boy hedefidir!
İkinci yanılgı, Kurtuluş Savaşı’nda bir kısım Kürtlerle İngiliz gizli servisi arasında kurulan ilişkilerin göz ardı edilmesidir.
Bugün Kurtuluş Savaşı ile ilgili İngiliz belgeleri açıklanmıştır. Bu belgeler, Kurtuluş Savaşı’nda “İngiliz İstihbarat Servisi” ile “Kürt aşiretleri” arasındaki ilişkileri kanıtlanıyor.
Nedense bazı tarihçilerimiz kapıldıkları Atatürk düşmanlığı nedeniyle bu belgelere bakmıyorlar.
Değerli araştırmacı Büyükelçi Bilal Şimşir’in İngiliz Belgelerinde Atatürk” adlı belgesel yayını 1973 yılında Türk Tarih Kurumu Yayınları arasında yayımlanmıştır.
Bu belgesel kitabın 38. sayfasında yayımlanan 19 Temmuz 1919 tarihli telgrafta, İngilizlerin Kürtlerle yaptıkları işbirliğine değiniliyor ve İngiliz Binbaşısı Noel ile görüşmesi konusuda Bedirhanoğulları ile ilişkiye geçilmesi isteniyor.
Aynı yayının 119. sayfasında da İngilizlerin Bedirhanoğlu Aşireti’nden Amin Ali’nin Diyarbakır Valiliği’ne getirilmesini istedikleri anlaşılıyor. 166. sayfasında yer alan bir başka belgede de “İngiliz-Kürt işbirliği” kanıtlanıyor.
Şimşir’in İngiliz belgelerinden derlediği kitabının 221. sayfasında da Raşvan Kürtlerinin Mustafa Kemal’e karşı oldukları ve eyleme geçecekleri anlatılıyor.
Kitabın 273. sayfasındaki belge çok ilginç.
İngiliz Büyükelçiliği’nden T.B. Hohler, Kürt liderlerinden Abdülkadir’in İngilizler ile Mustafa Kemal’in başarılı olması halinde Kürtlerin tehlikeye düşeceklerini bildirdiği kaydediliyor.
Erol Ulubelen’in 1967 yılında Yön, 1982 yılında da Çağdaş Yayınları arasında çıkan “İngiliz Gizli Belgelerinde Türkiye” adlı belgesel kitabında da İngilizlerin emrindeki Kürt aşiretleri ile ilgili belgeler sergileniyor.
Kitabın 195. sayfasındaki 19 Ağustos 1919 tarihli gizli belgesine göz atalım:
-Amerika, Trabzon ve Erzurum’u içine alan bir Ermenistan’ı himaye edecek, geri kalan dört il de bir Kürt devleti olarak İngilizlerin himayesine verilecek.
Ulubelen’in kitabındaki 451 sayılı İngiliz gizli belgeseline de bakalım:
-Binbaşı Noel, Kürt şefleriyle görüş birliğine varırsa bundan büyük faydalar sağlayacağını söylüyor. Bunlar İstanbul’da Abdülkadir ve Bedirhan ve daha az önemli bazı kimselerdir.
Kitabın 257. sayfasındaki gizli belge, İngilizler ile bazı Kürt aşiretleri arasındaki işbirliğini ortaya koyuyor:
-Kürdistan, Türkiye’den tamamen ayrılıp özerk olmalıdır. Ermenilerle Kürtlerin çıkarlarını bağdaştırabiliriz. İstanbul’daki Kürt Kulübü Başkanı Said Abdülkadir ve Paris’teki Kürt delegesi Şerif Paşa emrimizdedir.
Kurtuluş Savaşı’nda, Türklerle-Kürtler aynı cephelerde, kapitalist emperyalizm ile açıkça işbirliği yaptılar.
Dün, Kürt ayrımcılığı aşiretleri Batılı devletlerce niçin destekleniyorsa, bugün de Kürt ayrımcılığı aynı nedenlerle destekleniyor.
Bunu görmemek için kör, duymamak için de sağır olmak gerekir.
Uğur Mumcu
(Cumhuriyet Gazetesi - 9 Ocak 1990)
tgb.gen.tr