Ahmet Hamdi Tanpınar’ın kişisel koleksiyonuna da ev sahipliği eden İstanbul Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, yazarın el yazmalarını erişime açtı. Enstitü’ye 1974’te yazarın kardeşi tarafından bağışlanan bu değerli miras, 2016’da dijital kayda alınarak araştırmacıların kullanımına açıldı.
Enstitü müdürü Prof. Dr. Fikret Turan’ın onayı ile başlanan online arşiv projesi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi’nin Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü ile Marmara Üniversitesi Bilgi ve Belge Yönetimi Bölümü’nün ortak çabası sonucu hayata geçirildi.
Prof. Dr. Handan İnci’nin yanı sıra (Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, Türk Dili ve Edebiyatı), birçok öğretim görevlisi ve arşiv uzmanının yer aldığı çalışma ekibi, yazara ait mektup, karalama, fotoğraf, tefrika, şiir, makale, çeviri vb birçok farklı türde eseri ve elyazmasını dijital arşivde topladı.
Birçoğu ilk kez kullanıcıyla buluşacak olan notlar, müsveddeler, kitap taslakları arasında Yahya Kemal kitabı çalışması, Aydaki Kadın ile ilgili bölümler, Mösyö Teste çevirileri, Mahkeme hikâyesi de bulunuyor. Ayrıca Saatleri Ayarlama Enstitüsü’nün tefrika nüshası, üzerinde Tanpınar’ın notları ile veriliyor.
Aydınlık yazarı Seyyit Nezir, 2012 yılındaki birçok yazısında Tanpınar’ın gizlenen ya da unutturulmak istenen yazılarını gündeme getirmiş, gerçek düşünsel kişiliğinin saptırılmakta oluşunu işlemiş, edebiyat dünyasını bu konuda etkili bir tutum izlemeye çağırmıştı.
Geçtiğimiz ay Aydınlık Kitap ekinde (27 Ocak 2017, S: 247) Masum Gök’ün Prof. İbrahim Şahin’le yaptığı söyleşi yine bu konuya odaklanmış, söyleşide, özellikle Tanpınar’ın Huzur romanında yayımlamadığı Suad’ın Mektubu üzerinde durulmuştu.